بررسی تاثیر بیحسی اپیدورال بر غلظت خونی اپی نفرین و طول مرحله اول زایمان

سابقه و هدف: درد زایمان در زنان یکی از شدیدترین دردهای تجربه شده است . از طرفی انجام سزارین به جز در موارد ضروری دارای خطرات تأیید شده ای برای مادر می باشد . با بیحسی اپیدورال می توان درد ناشی از انقباضات رحمی را تسکین داد.   در حین زایمان به علت استرس ، غلظت اپی نفرین خون افزایش می یابد و بی حسی اپیدورال با کاهش غلظت اپی نفرین خون، جریان خون رحمی را افزایش می دهد. با توجه به تناقضات و کاستی های موجود در مطالعات مختلف در مورد تأثیر بی حسی اپیدورال بر مراحل زایمانی بر آن شدیم تا مطالعه ای جهت بررسی تأثیر بی حسی اپیدورال بر غلظت اپی نفرین خون و طول مرحله اول زایمان انجام دهیم. مواد و روش ها: این تحقیق با طراحی کارآزمایی بالینی بر روی 100 خانم نخست زای ترم و سالم با حاملگی تک قلو و بدون عارضه طبی ماژور در دیلاتاسیون سرویکس 4 سانتی متر انجام شد که 50 نفر تحت بی حسی اپیدورال با 10 میلی لیتر لیدوکائین 5% قرار گرفتند و 50 نفر دیگر 50 میلی گرم پتدین (مپریدین) به صورت داخل وریدی دریافت کردند. 5 سی سی خون وریدی از همه بیماران در انتهای مرحله اول زایمان گرفته شد. همه نمونه ها با روش رادیوایمونواسی از نظر اپی نفرین خون آنالیز شدند. در این مطالعه از t test ، کولموگراف و اسمیرنوف جهت تجزیه و تحلیل یافته ها استفاده شد. یافته ها: غلظت اپی نفرین خون در گروه شاهد 2/22 ± 9/95 پیکوگرم بر میلی لیتر و در گروه اپیدورال 4/15±4/41 پیکوگرم بر میلی لیتر بود که غلظت اپی نفرین پلاسما در گروه اپیدورال کمتر بود. (0001/0 p < ) مدت زمان فعال مرحله اول زایمان در گروه شاهد 1/25 ± 6/166 دقیقه و در گروه اپیدورال 26 ± 8/153 دقیقه بود که طول فاز فعال مرحله اول زایمان در گروه اپیدورال کوتاهتر بود (02/0 p< ). نتیجه گیری و توصیه ها: بی حسی اپیدورال در طی لیبر غلظت اپی نفرین خون را کاهش می دهد و طول مرحله اول زایمان را کوتاهتر می کند. از این یافته ها می توان نتیجه گرفت که بی حسی اپیدورال یک روش موثر بی دردی در سیر زایمان می باشد.